KEMİRGENLER
Memeliler sınıfında yer alan Rodentia (kemirgenler) takımı bireyleri, insan yaşamının olduğu hemen hemen her yerde karşımıza çıkabilmektedir. En iyi bilinen kemirgenler arasında fareler ve sıçanlar yer almaktadır. İnsanların evlerini, işyerlerini istila etmekte ve eşyalarına zarar vermektedir. Açıkta bulunan yiyeceklere saldırarak, yiyebileceğinden çok daha fazla miktarda yiyeceği bozmaktadır. Aynı zamanda dışkı, idrar ve kıllarıyla ürünleri kirleterek bu ürünlerin imhasına yol açmakta ve ekonomik kayıplara neden olmaktadır. Kemirgenler, kesici dişlere sahip olmasından dolayı sürekli dişlerini törpüleme isteği duymaktadırlar. Etrafta bulunan boru, kablo, ip vb. gibi cisimleri kemirerek törpü isteklerini gidermektedirler. Kemirilen yerlerden kaynaklı yangınlar ve kaçaklıklar gibi zararlara neden olabilmektedir. Kemirgenlerin bir diğer zararları ise önemli bir vektör olmasıdır. Gezdikleri pis yerlerde bulunan bakteri ve virüsleri insanların yaşam alanlarına taşıyarak tifo, dizanteri, salmonella gibi hastalıklara sebep olmaktadır.
Kemirgenler ile mücadelede yapılması gereken ilk şey fiziksel kontroldür. Bu kontrol, zararlının giriş çıkış noktalarının tespiti ve bu bölgelerdeki eksikliklerin giderilmesi ve önlemlerin alınması ile başlamaktadır. Gözlemlerin ardından farenin veya sıçanın girebileceği delik yakınlarına ve kemirgenlerin takip ettikleri yollara istasyonlar kurulmalıdır. İstasyonlarının amacı; içeri konulan zehrin fareden başka bir canlının temas etmesini ve yemesini önleyerek, zararlı kemirgenin burada kalmasını sağlamaktır. Kullanılan rodentisitler zehirli yem, mum blok, pellet ve pasta formunda olmaktadır. İçerdikleri aktif maddeler (Difethialone, Flocoumafen), kemirgenlerin bünyesine alınarak K vitamini döngüsünü bozmakta ve kanlarındaki pıhtılaşma faktörlerinin üretimini engelleyerek iç kanamaya sebep olmaktadır. Yemlerin yenmesinden birkaç gün sonra fare ve sıçan ölümleri başlar. Yemi yiyen kemirgen yuvasına çekilir ve ölür. Belirli periyotlarda bu istasyonlar kontrol edilerek bakımı yapılır ve zehirli yemlerin yenisi konulur. Böylece başarılı bir mücadele uygulaması ve takibi sağlanır.